De Vlaamse bibliofiele vereniging Literarte heeft een kostbaar en begeerlijk werk uitgegeven, waarin een poging wordt ondernomen om ons quasi-aanwezig te laten zijn bij het scheppingsproces, in dit geval van Vromans gedicht 'Het platte kind' . (&) Het is een fascinerend proces, waarin opvalt dat Vroman allerminst lineair dicht, maar meer organisch; het gedicht bij hem groeit op verschillende plaatsen uit tot wat het uiteindelijk in zijn geheel worden moet. Vroman: "Graag had ik je de binnenkant van mijn schedel laten zien terwijl ik bezig ben, met wat schaamte maar die hoort er dan ook bij. Je mag bijna alles weten.'

Tom van Deel in 'Trouw' van 30 augustus 1996.

In 'Vooys '(jaargang 14, n°4, p. 28-40) schreef Ben Peperkamp een literair-wetenschappelijk artikel uitgaande van deze uitgave.

Een link naar een uitgebreide studie van Ben Peprkamp over Leo Vroman's dichtkunst: klik hier